Urlop na żądanie w Polsce
Source: Vista Create
Wielu Ukraińców jest oficjalnie zatrudnionych w Polsce, ale nie wszyscy są zaznajomieni z kodeksem pracy i znają swoje prawa. Z naszego artykułu dowiesz się, czym jest urlop na żądanie, czy jest płatny i co należy zrobić, aby się o niego ubiegać.
Spis treści
Czym jest urlop na żądanie w Polsce?
Urlop na żądanie to maksymalnie cztery dni urlopu, które można wykorzystać w sytuacjach wyjątkowych z ogólnej puli urlopu należnego w bieżącym roku. Zgodnie z art. 167 Kodeksu pracy:
- pracownik, który zamierza skorzystać z urlopu na żądanie, jest zatrudniony na podstawie Umowie o pracę;
- Pracownik musi złożyć wniosek o urlop do rana danego dnia wolnego od pracy.
Oferujemy wzór CV do skutecznego ubiegania się o pracę w Polsce
Pracodawca jest zobowiązany do udzielenia urlopu na żądanie (ale są wyjątki). W Polsce urlop na żądanie nazywany jest czasem «urlopem kacowym», choć zazwyczaj wykorzystywany jest do załatwiania pilnych spraw, krótkotrwałych chorób, trudnych sytuacji życiowych i wszystkiego, co uniemożliwia przyjście do pracy w danym dniu.
Zapraszamy do dołączenia do naszego kanału Telegram, naszej strony na Facebook а oraz naszej strony na Instagram, aby być na bieżąco z najnowszymi wiadomościami i wydarzeniami.
Ile dni urlopu na żądanie w ciągu roku mogę wziąć w Polsce?
Zgodnie z art. 167(2) Kodeksu pracy pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika urlopu na żądanie w wymiarze do 4 dni w ciągu roku kalendarzowego, w terminie przez niego wskazanym. Pracownik ma prawo do:
- 4 razy po jednym wolnym dniu;
- dwa razy przez 2 dni;
- 3 dni razem + jeden dzień osobno;
- jednorazowo do 4 dni urlopu.
Liczba dni wolnych, które pracownik zamierza wykorzystać:
- nie zależą od jego zatrudnienia w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy;
- nie mają wpływu na staż pracy pracownika.
Czy w Polsce jest płatny urlop na żądanie?
Urlop na żądanie jest płatny, ponieważ wlicza się do dni urlopu, za które pracownik otrzymuje wynagrodzenie. Nie jest to dodatkowy urlop, ale część okresu urlopowego. W tym czasie pracownik otrzymuje 100% swojego wynagrodzenia. Zamiast urlopu na żądanie, pracownik może skorzystać z urlopu z powodu siły wyższej.
Zgodnie z nowelizacją Kodeksu pracy z 2023 r. są to dodatkowe 2 dni (lub 16 godzin) urlopu przysługujące osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę w razie nagłej sytuacji rodzinnej związanej z chorobą lub wypadkiem, wymagającej obecności pracownika. Jednak w tym czasie osoba otrzyma tylko 50% swojego wynagrodzenia.
Jak wziąć urlop na żądanie w Polsce?
Możesz powiadomić pracodawcę o swoim wniosku o urlop, dzwoniąc do niego telefonicznie lub wysyłając wiadomość e-mail. Kodeks pracy nie precyzuje, w jaki sposób pracownik powinien powiadomić pracodawcę o chęci skorzystania z urlopu; może to być nawet zwykła wiadomość tekstowa. Urlop na żądanie różni się nieco od urlopu planowanego, który wymaga uprzedniego złożenia wniosku.
Zobacz też: Praca dla Ukraińców w Polsce: gdzie szukać i na co zwrócić uwagę
Aby otrzymać 100% wynagrodzenia poprzez skorzystanie z urlopu na żądanie, należy:
- powiadomić pracodawcę na czas (do rana danego dnia wolnego);
- przyjść do kierownika z oświadczeniem pierwszego dnia po urlopie i wyjaśnić sytuację.
W każdym przypadku każda firma ma własne zasady dotyczące tego, czy konieczne jest napisanie wniosku o urlop na żądanie.
Czy i kiedy pracodawca może odmówić udzielenia urlopu na żądanie?
Pracodawca nie może odmówić udzielenia urlopu na żądanie, jeśli pracownik przestrzega zasad. Kierownik musi udzielić wnioskowanego urlopu maksymalnie 4 razy. Istnieją jednak wyjątkowe sytuacje, w których pracodawca ma prawo odmówić:
- Zagrożenie dla interesów firmy.
- Pojawienie się ważnej, wcześniej nieprzewidzianej sytuacji.
- Możliwość pogorszenia ciągłości biznesowej firmy (na przykład z powodu dużego niedoboru personelu w okresie chorobowym lub urlopowym).
Ważne!!! Brak zgody na wykorzystanie urlopu na żądanie przełożonego i pozostanie w domu może skutkować zarzutem naruszenia podstawowych obowiązków wynikających z Kodeksu pracy, tj. nieusprawiedliwionej nieobecności.
